Sen koca adam
sen ağlayan adam
biliyormusun
Istanbul ağlıyor,ben ağlıyorum
her gidişin ağıtlar yakıyor
en çok da tebbesümüm donuyor dudaklarımda
gözyaşlarım donuyor
bir bıçak gibi saplanıyor yüreğimde yokluğun
sensiz yürüyemiyorum bu sokakları
bu havayı sensiz soluyamıyorum
kimse farkında değil ama
senin yokluğuna dayanamıyorum...

Istanbul acıyor halime
Istanbul soruyor seni her yere

bir türkü mırıldanıyorum kavuşamıyanlara
taşına toprağına
kendimi arıyorum bu sokaklarda
gece karanlığında
sokak lambasının altında
sana sıkı sıkı sarılmamı hatırlıyorum
hüzünlü hikayeme dalıp dalıp gidiyorum
bu hüzün beni korkulara bağlıyor
kimse farkında değil ama
gözlerimdeki akan yaşı durduramıyorum.
..
şu esen meltem rüzgarları
senin kokunu getirecek bekliyorum
rüzgazları topluyorum dua ediyorum
bir yaz yağmuru yağıyor üzerime
güvercinler kanat çırpıyor perde perde
bir vuslat hasretliğinde
böyle bir sessizlikte
Istanbul ağlıyor bu gece

Istanbul acıyor halime
Istanbul soruyor seni her yere

kimse farkında değil ama
Istanbul sustu sabaha karşı
ve
ben hala ağlıyorum